Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΑΦΗΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΗΡΩΑ...

Καλημέρα αγαπητέ Ελευθέριε.

Το μήνυμα είναι πολύ ενημερωτικό.
Να δούμε μέχρι πότε.Λόγο της φύσεως της απασχόλησης μου δέν μπορώ να εκφράσω γνώμη, διότι στις μέρες μας δεν έχω εμπιστοσύνη ούτε στο διαδίκτυο, όμως σου στέλνω ένα βίντεο περίπου 3ων λεπτών και πιο κάτω σου γράφω ένα διάλογο μεταξύ ενός λοχία και ενός λοχαγού της ΕΛΔΥΚ κατά τη διάρκεια υπεράσπισης του στρατοπέδου τους:

«Δε μου λες, κύριε Λοχαγέ εμείς εδώ οι λίγοι, τι κάνουμε; Τι παριστάνουμε; Τους 300 του Λεωνίδα; Γιατί όσο και να αντέξουμε, όσο και να κρατήσουμε, σε κάποια στιγμή θα πέσουμε».
Και αυτός του απάντησε:

«Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».Αυτός ήταν ο Λοχαγός Σταυριανάκος.

Λίγο αργότερα, σηκώθηκε από τη θέση μάχης που κατείχε για να εξουδετερώσει πολυβολητή επερχόμενου τουρκικού άρματος. Εκείνη τη στιγμή τον βρήκε το φονικό βλήμα.